DAHİLİYE ASİSTANLARININ TÜKENMİŞLİK DÜZEYİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ VE ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Özet

Amaç: Tükenmişlik sendromunun dahiliye asistan hekimleri arasındaki görülme sıklığını ve etkileyen faktörleri tespit etmekti.

Metod: Tanımlayıcı, kesitsel tipteki bu çalışma 1- 31 Mayıs 2024 tarihleri arasında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi tıp fakültesi iç hastalıkları asistanlarıyla yürütüldü. Sosyodemografik veri formu ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ) Google Forms uygulamasıyla çevrimiçi olarak katılımcılara uygulatıldı.

Bulgular: Çalışmaya 32 (%53) asistan hekimle tamamlandı. Yaş ortalaması 30,7 ± 3,8 idi. Kadınlar (%65,6), evli olanlar (%68,8), çocuğu olmayanlar (%56,3), mesleki hizmet süresi 1-5 yıl arasında olanlar (%68,8), mesleğini kendi isteğiyle seçenler (%93,8), şu an çalıştığı işi bırakmayı ara sıra düşünenler (%56,3), tekrar meslek seçecek olduğunda hekim olmayı istemeyenler (%59,4), aldığı ücretten memnun olmayanlar (%68,8), nöbet sayılarının fazla olduğunu düşünenler (%56,3), iş yükünü ağır olarak bulanlar (%62,5), zorunlu hizmet yükümlülüğünü olumsuz bulanlar (%71,9), son bir yıl içerisinde üç haftadan az izin kullananlar (%53,1), izin kullanmama nedeni olarak hekim eksikliğini beyan edenler (%59,4) çoğunluktaydı. Asistan hekimlerin %96,9’u hekimliğin mesleki saygınlığının son 10 yıl içinde kötüye gittiğini, tamamı hekimlik mesleğini stresli bulduğunu ve %28,1’i son bir yıl içerisinde şiddete uğradığını bildirdi. Çoğunun duygusal tükenme (DT) (%84,4) ve duyarsızlaşma (DY) (%90,6) ve kişisel başarı (KB) (%43,8) düzeyi yüksek seviyedeydi. Mesleki hizmet süresi 1-3 yıl olanların DY puanı (p=0,036) ve aldığı ücretten memnun olmayanların DT puanı (p=0,018) daha fazlaydı.

Sonuç: Dahiliye asistan hekimlerinin tükenmişlik düzeyi yüksek saptandı. Başta ücrette iyileşme olmak üzere iş ile ilgili koşulların düzeltilmesinin tükenmişliğin azaltılmasına yardımcı olabileceği düşünülmektedir.